Na een paar jaar afwezigheid en een remaster van het laatste deel zijn de makers van Saints Row weer helemaal terug van weggeweest en dit keer gaan wij een totaal andere kant op, tenminste, die van de wet om dan precies te zijn. Welkom, in Agents of Mayhem
Hoewel de titel misschien anders doet vermoeden betreden wij in Agents of Mayhem eigenlijk weer de wereld van Saints Row en wel namelijk de wereld na de expansion Gat Out of Hel waarin de speler gekozen heeft om de wereld weer te herstellen zoals hij was voordat wij werden aangevallen door de Aliens. Ondertussen is de tijd gewoon verder gegaan en zitten wij in de nabije toekomst. Om precies te zijn in Seoul, Zuid Korea. Jij bent een agent voor de organisatie M.A.Y.H.E.M. wat staat voor Multinational Agency Hunting Evil Masterminds dat vecht tegen de superschurken organisatie L.E.G.I.O.N. (the League of Evil Gentleman Intent on Obliterating Nations) onder leiding van Persephone Brimstone die samen met de Ultro Corporation Mayhem heeft opgestart (juist ja, twee namen uit Saints Row en gelijk de reden waarom alles ook die sfeer ademt).
Het is jouw taak om Legion tegen te houden en er voor te zorgen dat de wereld weer veilig is.
Een orgie van plezier
Ik denk ik houd het maar even op het niveau dat wij kennen uit de Saints Row serie want de humor uit die serie is in heel veel aspecten weer terug te vinden al moet hierbij wel gezegd worden dat de humor wel van een wat (subtiel) hoger niveau te noemen is, of in ieder geval wat subtieler is. Het is misschien ook wel wat meer in mijn straatje want ik ergerde mij er eigenlijk veel minder aan terwijl ondertussen van de diverse karakters eigenlijk ieder cliche wat je maar bij dat type kan bedenken ook uit de kast wordt gehaald. Het toont dan ook eigenlijk aan dat om plezier te hebben in een spel het niet altijd origineel hoeft te zijn zolang het maar leuk wordt gebracht en dat heeft men in ieder geval bij de karakters al goed voor elkaar.
En de karakters zijn belangrijk in dit spel, ieder karakter heeft zijn eigen unieke bijzonderheden die je eigenlijk uiteindelijk allemaal een keer gebruikt als je het spel uit wilt spelen. Voor sommige missies heb je namelijk bepaalde karakters nodig of bepaalde eigenschappen. Je kan dan ook wel zeggen dat ze goed naar Overwatch hebben gekeken als je kijkt naar het belang van het samenstellen van een goed team voor de missies ware het niet dat je eigenlijk alleen speelt en je dus op de juiste momenten moet overschakelen naar de andere karakters wat mij dan weer doet terugdenken aan de Xbox klassieker Brute Force (echt de eerste Xbox dan) terwijl het omhoog klauteren van daken en het verzamelen van diverse orbs die door het spel zijn verspreid mij weer doet denken aan het nu uitgestelde Crackdown. Het spel varieert ontzettend en maakt mij dan ook als gamer ontzettend blij dat je diverse manieren hebt om het spel te spelen zonder dat het snel gaat vervelen. Het spel weet namelijk op een eigen wijze de gameplay van andere titels te gebruiken en het zo samen te voegen tot een spel dat eigenlijk veel gamers wel een gevoel gaat geven dat zij zich hebben vermaakt aan het eind.
Je begint met drie agenten die een solide basis vormen en eigenlijk je gedurende het hele spel (mits ze uiteindelijk een hoog genoeg level hebben) als basis kunnen blijven vormen voor je squad maar daar draait het bij Agents of Mayhem. niet om, het draait er om dat je eigenlijk alle agenten bij elkaar verzamelt om zo steeds je team af te wisselen voor iedere missie. Dit wordt niet alleen aangemoedigd maar is ook echt iets wat aan te raden is. Ieder karakter heeft namelijk zijn/haar eigen persoonlijkheid en verhaallijn in het spel verweven zitten waardoor je ook echt meer wilt weten van ze. Ook hebben ze allemaal verschillende dialogen met de Ark (je centrale basis) wat weer voor een vermakelijke afwisseling zorgt zonder dat je eigenlijk moe wordt van de karakters.
Ieder karakter heeft zijn/haar eigen persoonlijkheid wat weer botst of goed samen speelt met de karakters in je squad. Het is duidelijk dat Volition heel veel aandacht heeft besteedt hier aan.
Doordat ieder karakter anders is heeft ook ieder karakter een eigen wapen (je moet dus slim kiezen of je bijvoorbeeld voor close combat gaat of iets voor op de grotere afstand en natuurlijk is het het allerslimst dat je van alle drie de varianten er een in je squad hebt zitten.
Iedere agent heeft naast zijn wapens ook een speciale move waarmee hij of zij meer Mayhem kan creeeren en op die manier uiteindelijk ook weer een nog specialere move vrijspelen die helemaal de boel los laat barsten waardoor je dan ook uiteindelijk omringd door explosies de grote mayhem echt los laat barsten. Chaos alom met heel erg veel plezier.
En Volition zou Volition niet zijn als het dan ook allemaal aan elkaar wordt verbonden met zeer corny tussenstukjes die eigenlijk een fijne 80’s vibe geven in een futuristisch jasje.
En is je karakter naar jouw mening nog niet krachtig genoeg? Geen zorgen want naar mate je verder komt kan je ook jouw agent verbeteren door een level systeem. Hierbij moet je wel weer rekening houden met het feit dat het spel naar mate je agenten krachtiger worden ook de moeilijkheidsgraad omhoog gooit wat er eigenlijk voor zorgt dat het spel niet te makkelijk gaat worden wanneer jouw agenten het hoogste level hebben bereikt en je alle verbeterde wapens en moves hebt vrij gespeeld.
Gebrek aan afwisseling
Wat dan een beetje jammer is is dat de missie’s op een gegeven moment eigenlijk constant hetzelfde zijn. Mijn probeert het wel wat afwisseling te geven maar eigenlijk zijn de missies voor het vrijspelen van de agenten constant hetzelfde wat misschien op een gegeven moment tegen het spel gaat werken. Gelukkig zijn er wel wat side missies die er wat van afwijken maar het moge duidelijk zijn dat er ook flink wat momenten zijn dat je eigenlijk slaapwandelend door de missies heen loopt wat een beetje afbreuk doet aan het speelplezier.
Dit gebrek aan afwisseling qua missies komt nog sterker naar voren wanneer je kijkt naar de vijanden die je tegenkomt die eigenlijk grotendeels hetzelfde er uit zien, soms hebben ze een schild of een speciale aanval en moet je ze met een bepaalde agent aanvallen maar eigenlijk is het grotendeels hetzelfde.
Wanneer je op een gegeven moment verder komt krijg je uiteraard nog flink wat andere kleinere side missies die je zeker nog wel een paar uur bezig gaan houden maar voor de originaliteit van de missies hoef je zeker niet naar dit spel te kijken. Sterker nog, het is misschien wel het grootste probleem van het spel namelijk dat juist de missies waar het spel om draait eigenlijk stuk voor stuk hetzelfde zijn in de basis en dat is gewoon jammer. Alsof het spel eigenlijk nog niet af is.
Veel geleerd van Crackdown en Overwatch
Wat dit spel juist zo bijzonder maakt is eigenlijk juist dat het zoveel op diverse niveaus afspeelt. Je hebt missies op grote hoogte waardoor je van alle kanten kan worden belaagd maar ook missies diep onder de grond waar je juist van de benauwde ruimtes slim gebruik moet maken om maar te zien overleven.
Toch moet gezegd worden dat de link naar Crackdown en Overwatch keer op keer weer wordt gelegd, het springen van gebouwen en verbeteren van je agents en ondertussen het gevoel dat je een multiplayer shooter aan het spelen bent maar dan in je eentje, het is een gewaagde formule (iets wat Brute Force gedeeltelijk al had laten zien) wat prima werkt in deze huidige generatie, sterker nog, het is zelfs een spel waarvan je niet wist dat je het wilde spelen. Het speelt prettig weg, maakt het niet al te onvergevelijk voor de spelers en hoewel het misschien wel iets afwisselender mag zijn in de missies moet gezegd worden dat de omgeving van Seoul absoluut een fijn gebied is. Het is misschien geen GTAV te noemen maar je hebt veel vrijheid en diversiteit wat er voor zorgt dat je niet snel qua free roaming in hetzelfde gebied zit.
Besturing en bugs
Waar de gameplay qua afwisseling op het gebied van speelstijl eigenlijk veel goed doet moeten er toch een paar puntjes worden besproken die niet iedereen blij zal maken. Het spel heeft namelijk een zeer hardnekkige auto-aim die op sommige momenten misschien wel iets te prominent aanwezig is. Speel je bijvoorbeeld met Rama, een agente uit India dan is de auto aim zeer welkom met haar pijl en boog echter soms bij close combat is het eigenlijk een ramp om te richten als je steeds op iemand richt die verder van je afstaat terwijl je juist de persoon voor je wilt raken. Ook is de besturing niet altijd even accuraat omdat je regelmatig kijkt over iemand zijn schouder, een speelstijl die wij ook kregen in Horizon Zero Dawn maar daar veel natuurlijker aanvoelde dan hier. Ook past het misschien wel goed bij karakters met een pijl en boog maar bij de melee momenten en wanneer je met een agent aan de slag gaat die een geweer of pistool heeft dan sta je er toch iets liever achter. Soms lijkt het alsof je het kan compenseren maar het spel maakt dat vreemd genoeg snel weer ongedaan.
Echter wat misschien soms wel vervelender is zijn de vele bugs die nog in het spel zitten. Nu is dit een open wereld game dus bugs kan je wel verwachten natuurlijk maar niets is erger dan een missie halen om dan in het laad scherm dat er na volgt gewoon vast te zitten. Zelfs even naar je home screen en weer terug helpt niets. Het spel blijft gewoon hangen. Ook gebeurt het wel eens dat je karakter buiten het missie gebied wordt geplaatst doordat hij zijn doel van een afstandje weet te raken en op die manier niet mee kan doen aan het vervolg. Het zijn slordigheden die niet mogen gebeuren want dit haalt je flink uit het spel en wanneer het vaker gebeurt zal dit zeker een van de redenen zijn waarom je het juist zal laten liggen. En dat is jammer want wat Volition heeft gedaan is een leuk spel te creeren dat mee gaat met de Moba’s echter dan zonder multiplayer. En hoewel dat misschien dit spel nog leuker zou maken mis je het niet al te snel, sterker nog, het spel zou dan misschien zelfs wel te makkelijk worden.
PS4 Pro verbeteringen
Wanneer je Agents of Mayhem speelt op de PS4 Pro krijg je de beschikking over flink wat extra kracht van de console maar helaas wordt het spel niet omhoog geschaald naar 4K. De vraag is echter ook, is dat nu echt nodig? In ruil voor het behouden van de 1080P resolutie krijg je een uncapped framerate waardoorer momenten zijn dat het spel zelfs keurig draait rond de 60fps (maar let op, het spel dondert soms net zo hard omlaag als op de reguliere PS4 bij extreme momenten).
Ook wordt de stad een stuk drukker al moet gezegd worden dat dit weinig invloed heeft op het spel zelf maar wel invloed geeft op de sfeer. Drukkere wegen en straatjes geven het gevoel alsof de stad ook leeft waardoor je ook misschien wat meer in het spel wordt getrokken. Het probleem is echter dat het veroorzaken van al die chaos en gekkigheid eigenlijk zo weinig invloed heeft op de wereld dat je je bijna afvraagt waarom je alles zomaar kan doen want je werkt ook niet helemaal aan de zijde van de wet en die paar boze mensen, tja, dat is niet een al te groot probleem.
Het spel waarvan je niet wist dat je het wilde spelen
Agents of M.A.Y.H.E.M is zeker niet een slecht spel, het is ook niet een geweldig spel maar het is absoluut een zeer leuke shooter tussendoor die eigenlijk net als de eerste Crackdown titel stiekem heel erg leuk blijkt te zijn maar wat je eigenlijk niet wilt toegeven.
Toch is dit zeker niet een perfect spel te noemen. Hoewel de gameplay leuk en afwisselend is moet gezegd worden dat de herhalende missies met steeds dezelfde vijanden en gebieden al snel beginnen te vervelen. Het is dan ook maar goed dat je ruim 12 agents hebt die voor flink wat afwisseling zorgen met hun eigen verhaallijn rond de missies die je moet spelen.
Het spel komt eigenlijk op een goed moment uit, het is zomer, de grote najaarstitels zijn nog ver van ons verwijderd dus het is een leuk tussendoortje wat zeker aan te raden is voor de liefhebbers van Saints Row en Crackdown. Het is alleen jammer dat het spel gewoon niet af voelt. Het had veel meer kunnen zijn maar door het gebrek aan afwisseling in de gameplay en eigenlijk de constante herhaling in de missies is het spel eigenlijk een beetje een tegenvaller geworden en daar doet de geweldige foute sfeer die het spel heeft helaas te weinig tegen.
Agents of Mayhem is een lekker tussendoortje wat je zeker af en toe tussendoor makkelijk op kan pakken zonder dat je je druk hoeft te maken om ingewikkelde combos die je moet onthouden. Het spel zet een vrolijke sfeer neer, tilt niet te zwaar aan het verhaal, neemt zichzelf niet al te serieus maar laat dat helaas ook zien aan het level design wat soms gewoon al eerder ook al is geweest alleen nu neem je een andere deur.
Misschien was een half jaartje extra ontwikkeltijd beter geweest om daadwerkelijk de potentie van het spel te tonen maar voor nu blijft het bij een smakelijk tussendoortje voor de Saints Row liefhebbers en mensen die het uitstel van Crackdown 3 willen vergeten.
Cijfer 7
+ Corny 80’ s sfeer
+ Toffe karakters
+ Goed uitgewerkte team gameplay in een single player
- Eentonige missie omgevingen
- Heel erg herhalend
- Game breaking bugs