Little Nightmares

In een tijd waarin wij de net een periode hebben gehad met flink wat horror titels achter elkaar zou je bijna vergeten dat naast de grote studios er ook nog wat kleinere studios zijn die af en toe ook nog een horror titel maken. De kleine studio Tarsier Studios, die je misschien wel kent van LittleBigPlanet 3 en Tearaway Unfolded brengt ons in samenwerking met Namco Bandai het spel Little Nightmares.

Little Nightmares draait om het kleine meisje Six. Six is een klein hongerig meisje van 9 dat vastzit op iets dat The Maw heet. The Maw is een resort achtige plek waar zieke monsterachtige menselijke wezens naar hun wensen worden bediend. Naar mate je verder komt op je reis kom je er achter dat er kinderen worden gevoerd aan de zogeheten Guests die onder leiding van de mysterieuze Lady steeds per boot aankomen. Jij wordt ondertussen achterna gezeten door de Janitor die je probeert te pakken te krijgen en je ook te voeren aan deze Guests. Het is aan jou om Six naar vrijheid te brengen en er voor te zorgen dat The Lady wordt tegengehouden.

Luguber

Vanaf het begin dat Little Nightmares begint zit je eigenlijk al gelijk in een zeer luguber sfeertje wat van begin tot eind alleen maar beklemmender wordt. En dan bedoel ik niet in een sfeer zoals in The Evil Within waar gore meer de boventoon voert maar meer een duistere thriller waarbij een vergelijking met Inside mede door de grafische stijl onomkeerbaar wordt gemaakt terwijl je ook een vleugje Limbo en Little Big Planet kan herkennen maar dan heel erg duister. Het is een heerlijke combinatie waarbij je van begin tot eind op het puntje van je stoel zal gaan zitten en je jezelf meerdere keren zal gaan opvreten omdat je timing er naast zit.

Want het spel is een soort van een plaform/adventure titel waarbij je door een duistere wereld moet klimmen en rennen om te overleven want rustig aan doen is een luxe die je niet altijd hebt.

Maar later meer over de gameplay want de setting van het spel is zo gemaakt dat het ons een spiegel voor wilt houden, dat het een boodschap wilt geven hoe onze maatschappij in elkaar steekt en dat is een interessante insteek. Het wilt je terwijl je speelt ook doen nadenken over hoe wij ons leven invullen en hoewel wij dat heel erg vaak in films zien moet ik zeggen dat het in games nog niet zo vaak gebeurt. Ik moest meerdere keren terugdenken aan Animal Farm en de satirsche ITV (in Nederland uitgezonden door de VPRO) serie Spitting Image (Google dat maar even 😉 ).

Zelf heb ik met meerdere vrienden wel een paar uur over gesproken nadat wij het spel hebben gespeeld en dat gebeurt eigenlijk tegenwoordig niet zo vaak meer en alleen al daarom zou ik het iedereen willen aanraden die wat diepgang wilt in een spel om dit spel te spelen.

Soms even mis

Waar het qua verhalende setting prima in orde is zal je bij de gameplay misschien een beetje moeten wennen of sterker nog, je moet een aardige ergernis zien te overwinnen en dat is dat op de PS4 de R2, op de Xbox One denk ik dan de rechter trigger die bedoeld is om dingen vast te pakken en de knop is die bedoeld is om te klimmen. Je zal waarschijnlijk meerdere keren een puzzel niet gelijk doorkomen simpelweg vanwege de verwarrende werking van deze knop. Het is namelijk een functionaliteit die niet snel wordt toegekend aan die knop. Het zorgt er zeg maar voor dat je zelf letterlijk de knop moet omzetten en daar is niet iedereen in het begin snel aan gewend. Je zal dan ook voornamelijk in het begin even mis springen en daarbij dan dood gaan waardoor je gelijk wordt geconfronteerd met hele lange laadtijden, er wordt zelfs gegrapt dat de laadtijden langer zijn dan de puzzels waar je mee bezig bent en eigenlijk is dat ook soms het geval of voelt het in ieder geval zo aan.

Zijn het uiteindelijk niet de tergende laadtijden waar je je aan kan irriteren dan is het misleidende gevoel van diepte in sommige ruimtes waar je je aan zal gaan irriteren in het spel. Dit komt mede door het 2.5D perspectief dat het spel biedt en de duisternis om je heen dat sommige ruimtes onoverzichtelijk lijken waardoor je misschien de eerste paar keer een puzzel niet voorbij komt puur omdat je de diepte anders had ingeschat. Gedeeltelijk is dat natuurlijk onderdeel van de puzzel denk je dan uiteindelijk als je hem hebt gehaald maar gedeeltelijk valt dat ook onder level design natuurlijk wat de speler tegenwerkt.

Het zorgt misschien voor extra genoegdoening wanneer je een puzzel uiteindelijk haalt maar voor sommige mensen zorgt het voor extra ergernis naast de laadtijden waardoor mensen misschien op een gegeven moment het spel zullen laten voor wat het is wat zo ontzettend jammer is omdat het juist zo een bijzonder spel is.

Duister met een lichtje van hoop

Al meerdere keren heb je al de setting voorbij horen komen qua sfeer en gevoel dat die geeft en er moet toch even worden gesproken over de graphics want hoewel er een relatief groot team voor een indie titel aan heeft gewerkt blijft het indrukwekkend te noemen wat men allemaal heeft weten neer te zetten voor dit spel. Want het level design lijkt in eerste instantie heel erg simpel maar het zit in veel aspecten voornamelijk in de details die men er in heeft weten te stoppen, let bijvoorbeeld maar eens op de schoenen die je veelvuldig in het spel tegen zal komen.

Ook de vergelijking van de Guests met varkens zal waarschijnlijk veelvuldig in je opkomen. Ja, allemaal metaforen waar je lang over na zal gaan denken naar mate je verder komt in het spel en dit allemaal wordt zeer sfeervol weergegeven met de veelzijdige Unreal 4 engine. Deze sfeer wordt extra benadrukt in de donkere momenten wanneer Six haar aansteker gebruikt om licht te brengen in de duistere levels waar soms alleen haar aansteker zorgt voor licht. Het past uitstekend bij de duistere setting van het spel en zal je zeker momenten geven dat je kippenvel op je armen hebt van de spanning dan wel geweldige sfeer die het spel creeert.

PS4 Pro Enhanced

Sinds de release van de PS4 Pro heeft Sony als eis gesteld dat alle nieuwe spellen de extra kracht van de PS4 Pro moeten kunnen benutten om zo wat meerwaarde te geven aan die console aan de ene kant en aan de andere kant de ontwikkelaar meer mogelijkheden te bieden qua graphics en mogelijke frame rate verbeteringen.

Op de PS4 Pro gaat de resolutie omhoog van 1080p naar 1620p waardoor je een scherper beeld zal krijgen. Ook gaat de framerate lock er vanaf. In plaats van dat je een vaste 30fps hebt zal het spel grotendeels van de tijd op 60fps lopen (een paar momenten nagelaten). Het speelt hierdoor net wat soepeler, een wat meer vloeiend geheel (al is het nu niet het spel waar je een Pro voor in huis moet halen, de Base PS4 is goed genoeg).

Licht in de duisternis

De laatste tijd zien we het al vaker, indie titels die een grotere productiewaarde weten te brengen en daarbij worden ondersteund door de grotere studios. Hoewel sommige grotere studios vergelijkbare projecten alweer hebben stopgezet blijft het bijzonder om te zien dat Namco Bandai dat niet heeft gedaan en dat wij daardoor dit pareltje, dit lichtje in de duisternis uiteindelijk hebben kunnen spelen ruim drie jaar nadat het werd aangekondigt als het spel Hunger.

Waar het spel in gameplay misschien een beetje onhandig is, als een klein kind zou je bijna kunnen zeggen, daarin blinkt het uit in sfeer en setting. Het spel is absoluut een van de meer sfeervollere titels van de afgelopen paar jaar en je vraagt je dan ook af waarom er niet meer van dit soort titels zijn. Vergis je niet, dit is zeker niet een Inside rip-off wat toevallig zeer goed met elkaar te vergelijken is want dit spel is ongeveer gelijkertijd aangekondigd. Wel is het spel dat Inside spelers vast en zeker zal gaan interesseren. Ik zou zelfs durven zeggen dat dit spel de Indie Titel van 2017 is.

Cijfer: 9

+ Sfeer

+ Grafisch erg sterk

+ Geeft je stof tot nadenken en nabeschouwen.

– Besturing niet erg logisch

The Verdict

9Amazing

The Good: Grafisch erg sterk | Sfeer | Geeft je stof tot nadenken en nabeschouwen

The Bad: Besturing niet erg logisch