Vraag kinderen om hun favoriete superheld en je zal al relatief snel (en soms al gelijk) Spider-Man horen. Spider-Man is dan ook niet alleen een van de oudste superhelden uit de stal van Marvel maar ook een van de bekendste superhelden mede omdat het misschien wel een heel laagdrempelig verhaal is en dat het een jongen (dan wel tegenwoordig ook meisje als we Spider-Gwen meerekenen) is zoals jij en ik en niet iemand die met die bijzondere krachten is geboren, diep verborgen had of ze zelf heeft gebouwd.
Door de jaren heen zijn er flink wat films en games gemaakt over deze superheld maar op een of andere manier leek men qua games na Spider-Man 2 het een beetje te hebben verloren en verloor het karakter op de consoles een beetje zijn glans.
Met de populariteit van Spider-Man nieuw leven in geblazen door het MCU van Marvel besloot Sony dat het tijd was om aan een studio te vragen om een nieuw spel te gaan ontwikkelen en daar wisten zij ook wel de juiste studio voor namelijk Insomniac Games die al eerder meerdere platform titels voor Sony hadden ontwikkeld. De vraag bleef echter of de zware last van zo een grote superheld succesvol in deze tijd nog naar de consoles kon worden gebracht of dat het eigenlijk trekken aan een dood paard zou worden.
Geen introductie!
Waar de films vaak een introductie waren tot het karakter Spider-Man en hoe hij zo geworden is laten zien heeft men het bij de games vaak beperkt gehouden tot het verhaal van de film zelf. Echter deze Spider-Man game pakt het anders aan. Deze Spider-Man heeft al een tijdje zijn krachten en is er ook al aan gewend. Zijn leven is ook gedeeltelijk getekend door zijn leven als Spider-Man want zijn relatie met Mary Jane is er aan onderdoor gegaan. We krijgen dus niet langer de tiener Spider-Man die wij eigenlijk regelmatig op het scherm voor ons krijgen maar een die al geruime tijd ervaring heeft en die daarom weet dat iedere keuze belangrijk is en dat hij grote verantwoordelijkheden heeft. Dit zorgt er dan ook gedeeltelijk voor dat je midden in een situatie wordt geplaatst. Je krijgt gelijk nieuwe karakters op je af gegooid en zelfs Jonah Jameson is niet langer hoofd van de Daily Bugle maar heeft een eigen radioprogramma/podcast a la Fox News maar dan gericht tegen Spider-Man natuurlijk.
Gelukkig weet het spel terwijl je speelt wel een aantal van de gaten op te vullen met wat er allemaal voor het spel is gebeurd. Je zal namelijk flink wat horen over bekende bad-guys en bekende karakters die je niet alleen uit de films kent maar ook uit de tv series en natuurlijk de comics. Ze komen eigenlijk allemaal samen ondanks dat ze officieel geen verbinding hebben met het spel. Toch heeft men gelukkig dit verhaal geschreven in samenwerking met Marvel zelf. Het avontuur kan je dus bijvoorbeeld best ooit in een van de comics tegen gaan komen en ook wanneer het vervolg komt (kijkend naar het verkoopsucces) zal dat onderdeel maken van het officiele Marvel Universum.
Wat overigens bij dit spel zo bijzonder is is dat het spel je eigenlijk gedurende het verhaal meerdere keren bepaalde verwijzingen krijgt naar Spider-Mans eerdere ervaringen en avonturen die keer op keer kippenvel bij de fans weten te brengen. Op een of andere manier weet het spel de fans qua verhaal toch regelmatig te verrassen en tevreden te stellen. Het is een heel mooi stukje fan service dat in een spel is gestopt waar menig liefhebber van zal zitten smullen.
Slingeren tot je een ons weegt
En toch blijf je doorgaan want hoewel je kan freestyle rennen door New York blijft het webslingeren door de stad de snelste manier om je voor te bewegen. Natuurlijk kan je als een spin je voortbewegen over muren om zo naar boven te klimmen maar slingeren en rennen over muren is veel sneller. En dat slingeren daar word je naar mate je verder komt in het spel en nieuwe skills unlocked natuurlijk steeds beter en beter in (afhankelijk van hoe je je skill trees invult natuurlijk). En natuurlijk ga je slingeren als Spider-Man want menig liefhebber van dat karakter heeft daar vast wel eens van gedroomd, sterker nog, wanneer je er eenmaal aan begonnen bent dan wil je eigenlijk niets anders meer wanneer je het juiste sweetspot hebt gevonden voor wanneer je moet loslaten en verder moet gaan naar het volgende punt met je webbing. En dat is maar goed ook want New York is een zeer grote stad. Niet alleen in het echt maar ook in het spel. Hoewel het niet letterlijk een 1 op 1 versie is van de stad zal je als je ooit een keer in New York bent geweest aardig wat plekken uiteindelijk herkennen zonder dat het de meest populaire gebieden zijn. Het is een prima nabootsing van de stad qua omvang en je zal dus ook soms even bezig zijn om van de ene kant van de stad naar de andere te komen. En dat is eigenlijk ook wel prima. Het zorgt er namelijk voor dat je ondertussen rustig wat crimes kan oplossen. Deze kleine side missions die eigenlijk in alle drie de acts van het spel voor komen zijn kleine missies die je niet alleen kan gebruiken om je te trainen in de verschillende moves die Spider-Man kan leren maar kan je ook gebruiken om zogeheten crime tokens te verdienen. Door verschillende opdrachten uit te voeren krijg je namelijk zogeheten tokens. Deze tokens geven je de mogelijkheid om suits en gadgets te kopen en te upgraden zodat je weer efficienter je missies uit kan voeren. Hoe meer je je aan de doelstelling van de side mission houdt hoe meer tokens je krijgt en hoe makkelijker het voor je wordt om bijvoorbeeld aan het eind alle gadgets een upgrade te geven en alle suits te kopen. Maar, dat hoeft niet, je hoeft niet alles te upgraden om het spel tot een goed einde te brengen, laat dat voorop staan (maar het helpt natuurlijk wel).
Een van de krachtige punten van het spel is hoe het spel voor de ene gamer een uitdagende brawler kan zijn en voor de ander simpelweg een leuk vechtspelletje kan zijn. Je kan jezelf er doorheen rammen maar je kan ook je best gaan doen om te proberen de moves te beheersen om daarna snel en effectief door de vee gevechten te bewegen. Het spel is sierlijk maar ook efficient te noemen en wilt het je niet te moeilijk maken als je bereid bent om er zelf wat tijd in te steken om de besturing onder de knie te krijgen. Vergis je overigens niet in de moeilijkheidsgraad want dit spel is een van de moeilijkste spellen op Easy die ik ooit heb gespeeld, laat staan op medium en hard. Een van dingen op het gebied van besturing waar Insomniac Games absoluut om mag worden geroemd is dat ze het spel daadwerkelijk toegankelijk hebben willen maken voor iedereen door de mogelijkheid voor mensen om bijvoorbeeld de Quick Time Events uit te schakelen. Als je bijvoorbeeld door een beperking niet snel genoeg kan reageren dan hoef je die dus niet meer te doen, het spel maakt het heel toegankelijk en straft je overigens niet hiervoor. En zo zijn er meerdere toegankelijkheid opties in het spel ingebakken, denk bijvoorbeeld aan grotere ondertiteling en een HUD die altijd in beeld blijft om zo beter een gevoel van richting te krijgen. Ook de puzzels hoef je niet per se uit te voeren (al zijn sommige puzzels weer nodig voor trophies).
Zo herkenbaar en gedetailleerd
Eerder had ik het al over de vele details die je kan herkennen wanneer je door New York slingert waarbij veel beroemde plekken zijn nagemaakt in het spel en er zijn zelfs tokens te verdienen door in het spel van bepaalde punten foto’s te maken. De stad is met heel veel liefde omgezet voor het spel om er voor te zorgen dat iedereen die de stad een warm hart toedraagt ook daadwerkelijk zich in de stad thuis kan voelen en het voel kan hebben dat ze daadwerkelijk in de stad aanwezig zijn. Dit wordt nog eens versterkt doordat de inwoners van de stad ook daadwerkelijk op je reageren, sterker nog, er is ook hier een trophy voor gemaakt. Wat ook erg leuk is is dat naar mate je side missies uitvoert en J Jonah Jameson over je praat op de radio mensen dat ook oppakken. En andersom ook, wanneer J Jonah Jameson over je praat en mensen inbellen in zijn uitzending en zijn uitspraken proberen te ontkrachten, het is een heerlijke “interactiviteit” wat je nog dieper in de sfeer trekt van de wereld om Spider-Man. Wat een erg leuk detail is is natuurlijk ook de Avengers Tower in de stad en de beroemde cameo van Stan Lee die ook in dit spel natuurlijk weer aanwezig is.
Wat misschien wel een van de mooiste prestaties is van het spel op grafisch gebied is dat de stad door gaat met het leven wanneer je heel erg hoog bent en omlaag duikt, het leven gaat door en bewegingen van voertuigen en de bewoners gaan gewoon verder waardoor je ook daadwerkelijk in de illusie blijft zitten dat je naar een echte stad zit te kijken. Het is daadwerkelijk een prestatie te noemen om zo een levendige stad op zo een grote schaal te maken die naadloos over blijft gaan van wijk naar wijk zonder haperingen en onafhankelijk van de hoogte waar je je begeeft.
Waarom nu wel zo groots?
Je kan je nu gaan afvragen waarom men nu wel een groots Spider-Man spel heeft kunnen maken, komt het door de Batman spellen, komt het door GTA V? En waarom moest het zo lang duren? Komt het door de technologische beperkingen van de vorige generaties? Nee, voor de eerste keer in lange tijd mocht een studio zich volledig richten op de ontwikkeling van het spel voor een platform en kregen zij tegelijkertijd veel vrijheden om ook de films voor een gedeelte te gebruiken omdat Sony daar de rechten over bezit. Ook werkte men nauw samen met Marvel waardoor het verhaal zelfs canon mag worden genoemd. Je krijgt dan ook een verhaal wat niet alleen draait om het vechten met slechteriken maar ook om Peter zijn persoonlijke leven inclusief relaties. Verder worden er flink wat hints gegeven aan karakters van de nieuwe Spider-Man strips al blijft het jammer het spel niet verbonden is aan het MCU, dat zou misschien wel voor een nog groter spel zorgen met nog meer easter eggs maar in principe is het al uitstekend te noemen wat men heeft gedaan om het voor de fans ook erg leuk en interessant te maken. Dat je in de photo mode de stijl krijgt van een stripboek is natuurlijk een hele leuke bonus te noemen hiervan.
Het fijne van de huidige console generatie is misschien wel dat er eindelijk genoeg kracht in een console huist om een realistische ervaring te brengen hoe het uiteindelijk zou voelen om Spider-Man te zijn.
En dan is er nog het geluid
Het geluid is iets wat altijd erg belangrijk is bij het spel maar ik moet zeggen dat hetgeen wat de soundtrack doet bij dit spel wel heel erg sfeervol is. Het spel brengt namelijk zeer goede en overtuigende voice actors naar voren. Het is niet overdreven maar klinkt juist heel erg natuurlijk voor de speler. Sterker nog, er zijn menig spellen die flink wat hiervan kunnen leren. Een leuk extraatje in de achtergrond is natuurlijk regelmatig een uitzending/podcast van Jonah J Jameson die langskomt waardoor je regelmatig even afleiding krijgt van je missie en zelfs wat extra achtergrond informatie krijgt van wat er eigenlijk allemaal speel tin de stad wat veel toevoegt aan het plezier maar ook de diepgang van het spel.
Qua muziek speelt eigenlijk de bekende tunes van de vele Spider-Man films en series een rol. Sterker nog, je zal hem regelmatig voorbij horen komen. Naar mate je namelijk flink gaat slingeren en in een bepaalde flow terechtkomt zal de tune langzaam maar zeker gaan versnellen zodat het voelt alsof de muziek met je mee beweegt door de stad. Wel moet gezegd worden dat de soundtrack verder eigenlijk veel doet denken aan andere spellen met superhelden. Het maakt de sfeer spannender op de juiste momenten maar echt iets unieks zit er eigenlijk verder niet in wat misschien wel een beetje jammer is te noemen. Juist omdat het spel in veel aspecten zo groots aan voelt had ik persoonlijk eigenlijk gehoopt op wat meer maar de sfeer tijdens het slingeren zit er wel heel erg goed in en maakt heel erg veel goed. De muziek weet de juiste tonen te raken op de juiste momenten om je zo daadwerkelijk onderdeel te maken van Spider-Mans wereld. Natuurlijk valt de muziek in herhaling op bepaalde momenten en dat is misschien wel omdat op bepaalde momenten je misschien wel weer een vergelijkbare opdracht uitvoert voor de zoveelste keer. Echter in het begin zal je daar niet al te veel aandacht aan gaan besteden, pas wanneer je gaat voor het behalen van alle trophies gaat dit daadwerkelijk opvallen en laten wij eerlijk zijn, daar heeft ieder spel wel last van uiteindelijk. En de vraag is dan ook uiteindelijk ook wel, is het eerlijk om een spel kritiek te geven op het feit dat de soundtrack na tientallen uren een beetje in herhaling valt bij de algemene side quest momenten?
Bitten by a spider…
Het gebeurt niet vaak dat een spel mij zo weet te grijpen als Spider-Man, helemaal omdat ik totaal geen lief hebber ben van Brawlers. Ik probeer ze regelmatig maar heel erg vaak gebeurt het dat ik al na een paar levels het opgeef omdat ik simpelweg niet word gemotiveerd om de vele moves die die spellen rijk zijn onder de knie te krijgen en bij Brawlers moet je dat juist doen omdat het spel anders later bijna onmogelijk wordt om te spelen. Spider-Man doet dat anders. Ja, hand to hand combat is nog steeds zoals in elke brawler heel erg belangrijk maar dankzij de speciale krachten van Spider-Man kan je gelukkig ook op een andere manier de gevechten aan gaan zonder dat je goed hoeft te zijn in de brawler. Natuurlijk kan je met button smashing de gevechten overigens winnen maar op deze manier kan je het heel erg elegant doen lijken en natuurlijk kan je proberen om de besturing goed onder de knie te krijgen en als je daar wat tijd in steekt zal je zien dat je een zeer elegante maar toegankelijke brawler hebt.
Wanneer je eigenlijk alles bij elkaar op telt dan kan je misschien nog wel het gevoel hebben dat het spel voor een specifiek publiek is en dat is misschien ook wel zo maar eerlijk is eerlijk, het spel weet uiteindelijk je toewijding wel te waarderen. Het zou misschien wel een goed idee zijn als Insomniac Games bereid is om een demo uit te brengen want persoonlijk kan ik heel erg goed begrijpen dat een brawler niet iedereen aanspreekt. Het is een moeilijk genre wat niet iedereen waardeert en het is ook erg lastig soms on onder de knie te krijgen maar Spider-Man weet je als fan in ieder geval op de juiste momenten te belonen met de juiste cut scenes en verhaallijn. En uiteraard zijn de krachten van Spider-Man doorslaggevend om uiteindelijk het spel voor iedereen toch nog goed te doen te maken voor mensen die niet een held zijn in brawlers (en moeite hebben met de relatief hoge moeilijkheidsgraad).
Het spel is niet alleen de beste super hero game maar het is ook nog eens een van de meest toegankelijke brawlers in lange tijd. Geholpen door het verhaal en de prachtige wereld die je diep in het spel weten te trekken is het misschien wel een van de beste spellen van het jaar te noemen. Sterker nog, het spel wist mij zo te motiveren dat ik eigenlijk voor de eerste keer voor de Platinum Trophy ging van een retail titel. Het spel is namelijk zo toegankelijk en speelt eigenlijk zo soepel en plezierig en weet mij zo prettig bezig te houden dat ik persoonlijk zelfs het erg jammer vond dat het spel uiteindelijk was voltooid.
Sommige games kom je niet zo heel erg vaak tegen en het spel biedt zo een unieke kijk op een echte wereld waarin een superheld rondslingert dat het uiteindelijk een zeer bijzondere ervaring mag worden genoemd wat dit spel naar het scherm weet te brengen. De gameplay is zeer soepel, intuitief en als je het eenmaal door krijgt dan is het zelfs verslavend te noemen. Aan de ene kant is het jammer dat er zelden dit soort pareltjes uitkomen maar aan de andere kant is het misschien wel goed zo, op die manier kan je meer genieten van dit soort spellen en zal je de ervaring ook langer koesteren. Absoluut een van de beste spellen van 2018 en zeker een reden om een PS4 te gaan aanschaffen want dit is een spel dat je wanneer je een liefhebber bent van superhelden absoluut niet mag missen.