Ik schrijf niet vaak over Nederlandse films, niet omdat ik er niet naar toe ga maar meer omdat het 13 in een dozijn zijn wat vaak grootser (en beter) in Amerika wordt gemaakt of dat wat zo arty farty is dat eigenlijk alleen de cast en crew het een goede film vindt en de rest van Nederland niet (weg belastinggeld en weg reputatie van de Nederlandse film).
Echter wanneer er een nieuwe Nederlandse Thriller of Horror komt dan ben ik vaak toch wel geïnteresseerd. Wij Nederlanders kunnen namelijk best goede films in die genres maken, op een of andere manier vindt men dat wereldwijd vaak ook wel want er wordt regelmatig een remake van gemaakt.
Tijdens Halloween was er in Utopolis Almere een exclusieve voorstelling van de film Kristen die tijdens het Nederlands Film Festival ontzettend goed was ontvangen door het publiek en ik had het geluk om er bij aanwezig te zijn.
Kristen gaat over een jonge vrouw die bij de opening vertelt dat ze die nacht is vermoordt. In het cafe van haar vader op 1 januari wordt ze terwijl ze aan het schoonmaken is en wacht op haar vriend lastig gevallen door een man die haar telkens belt en alles over haar lijkt te weten, ook de dingen die ze voor haar vriend en familie heeft verzwegen. De man lijkt overal te zijn en steeds doordringender op haar in te praten waardoor ze langzaam maar zeker haar verstand lijkt te gaan verliezen door de nare spelletjes die hij met haar speelt en wanneer het eerste bloed is gevloeid begint ze langzaam maar zeker door te hebben dat hij niet op zal gaan houden tot zij dood is.
Niet wat je denkt
Nu weet ik wat je denkt, ik dacht het namelijk zelf ook. Het is een Nederlandse film dus wat kan daar nu goed aan zijn (wilt niet zeggen dat er geen goede Nederlandse films zijn natuurlijk maar meer het cliche wat er omheen hangt).
Maar zoals ik al eerder schreef zijn wij Nederlanders best goed in dit genre. We moeten alleen niet de “grote” Nederlandse sterren van stal halen omdat wij ze te goed kennen. Met Terence Schreurs heeft de film misschien wel de perfecte hoofdrolspeelster in handen want hoewel ze een flinke carriere achter de rug heeft zijn er weinig mensen die haar echt kennen en dat betekent dat je iets meer de film in wordt getrokken want je hebt niet het gevoel van “zucht, weer een Carice van Houten of Halina Reijn”. Nee, het is een fris gezicht op het witte doek en ze is een ideale scream queen zou je kunnen zeggen.
Hoewel de film een beetje in het genre horror thriller wordt geplaatst is het toch voornamelijk een ijzersterke thriller (ware horror momenten zijn er eigenlijk niet al zijn een paar beelden wel daar aan verbonden) en eerlijk is eerlijk, er komen flink wat cliches van dit genre langs, ze zijn onvermijdelijk maar het werkt uitstekend in deze film. Ik heb bijna de hele film op het puntje van mijn stoel gezeten want ook de rustige stem van Ronald Top (de mysterieuze man die haar lastig valt) maakt de sfeer zeer creepy en onheilspellend. Als je je dan bedenkt dat de film nog geen anderhalf uur duurt dan is dat ook eigenlijk perfect te noemen. Dit soort films moet je niet te lang uitrekken want dan begint de bezoeker zich te vervelen en val je snel in herhaling. Omdat de film zich ook afspeelt op 1 locatie zou je misschien denken dat dat te klein is maar die locatie wordt tijdens de film wel uitgebreid met een nieuwe kamer en gang waardoor je wel steeds dicht bij Kristen blijft, je krijgt echt het gevoel dat ze in het nauw zit en er niet uit kan en geen kant op kan.
Het gebeurt niet vaak dat een film mij zo weet te verassen, meestal weet ik wel een beetje wat ik kan verwachten maar Kristen heeft met een zeer korte bijna niets zeggende teaser mij bij de film zo weten te verassen dat hij zelfs in mijn top 5 van films dit jaar terecht zal gaan komen, mogelijk zelfs mijn top 3 en dat voor een Nederlandse film!
Mocht je de kans krijgen om deze film te gaan bekijken dan zou ik je echt willen aanraden om die kans te nemen, het is een zeer verrassende thriller waarvan we hopelijk meer van dat kaliber mogen gaan verwachten van regisseur Mark Weistra.
Cijfer: 8.5