Grappig hoe dingen kunnen lopen. Ongeveer anderhalve maand geleden liep mijn ruim 5 jaar, bijna 6 jaar durende relatie op de klippen, ze was een Oekraïense en we zijn op good terms uit elkaar gegaan om het zo maar even te noemen maar ondanks het feit dat ik nu niet zo dol ben op Italianen (haar nieuwe vriend is een Italiaan) moet ik wel toegeven dat mijn liefde voor de Oekraiense en Russische cinema is gebleven.
Ik weet niet zozeer waarom die liefde daarvoor is gebleven, het gaat niet zozeer om de special effects en de actie films want daar kijk ik er niet zo veel van van Russische makelij, nee het gaat gewoon om het gevoel over het algemeen, op een of andere manier weten ze heel veel sfeer aan hun films mee te geven, een gevoel van vertrouwen zonder dat ze het proberen beter te laten lijken dan het eigenlijk is. En juist die eerlijkheid in de vele films trekken mij zo aan. Verder moet ik ook wel zeggen dat de films soms erg grappig zijn en soms ook erg aandoenlijk.
Voor mij is een van de hoogtepunten van de Russische cinema toch wel de film Admiral die mij heel erg heeft weten te boeien terwijl de eerste keer dat ik de film zag ik erg moe was en ik zelfs in slaap viel maar de keer daarna heb ik flink zitten genieten van deze film en vond het een beetje de Titanic van de Russische cinema zelfs qua grootte en misschien een klein beetje qua verhaal maar met maar een fractie van het budget en toch qua niveau veel hoger.
Maar Admiral is niet de enige goede film natuurlijk maar wel een van de films waar ik lyrisch over blijf, Plius Odin, Brat 1 en 2, Sisters, Daywatch en Nightwatch, Stalker, Aurora, stuk voor stuk films waar ik geen genoeg van kan krijgen. Maar wil je een leuke komedie hebben naast Plius Odin kan je natuurlijk altijd nog The Irony of Fate 1 & 2 aanzetten of Devchata :). Persoonlijk vind ik het heerlijke films om naar te kijken waar ik bij weg kan dromen op momenten, een stuk beter vind ik persoonlijk dan de gemiddelde Nederlandse film in ieder geval.