Eerlijk is eerlijk, ik vind het vaak wel leuk om lijstjes te maken van wat mijn favoriete game of film was van het jaar. Dit jaar was een jaar dat anders was dan normaal en dus doe ik het qua games dit keer niet in een normaal lijstje en klaar maar geef ik een wat ruimere uitleg bij waarom ik het spel zo tof vond en wat voor een spel het is.
Tijd voor nummer 5: Yakuza: Like A Dragon
En dan hebben wij nog een hele vreemde eend in de bijt hier in de lijst. Niet alleen is het een turn based JRPG in een serie die normaal gesproken grotendeels speelt als een brawler maar het is ook nog eens een Yakuza game die zich afspeelt in de tegenwoordige tijd. Het mooie hiervan is dat als dit je eerste Yakuza game is je niet alleen een beetje gewend bent aan de speelstijl als je van JRPG’s houdt maar net als de hoofdrolspeler zal je namelijk in een wereld duiken die eigenlijk ongekend is voor de serie waarbij criminaliteit wordt gecombineerd met fantasy op een heerlijk overdreven manier.
In het spel speel je namelijk niet met Kazuma Kiryu maar dit keer met Ichiban Kiryu, een man die net na 18 jaar in de gevangenis heeft gezeten om dan te worden verraden door zijn voormalige baas. Hij gaat op een queste om zijn voormalige baas ter verantwoording te roepen samen met zijn kameraden die hij onderweg tegenkomt en hem besluiten te helpen.
Wat je krijgt is een absurde toffe reis door Yokohama (ook een afwijking van het origineel wat grotendeels afspeelde in Tokyo) waarbij je eigenlijk alles kan doen wat je wilt doen, van karaoke zingen tot aan de arcades bezoeken tot zelfs karten door de stad terwijl je ondertussen je weg zoekt door de stad en probeert de antwoorden te vinden op de vragen die je dwars zitten om uiteindelijk wraak te nemen.
Het spel is een hele frisse wind in het genre en ook in de Yakuza serie want hoewel de gameplay niet iets is wat je verwacht in de serie (je zou zelfs nog eerder action-adventure verwachten moet ik zeggen dat het JRPG aspect perfect past bij dit spel, je vraagt je zelfs bijna af waarom ze dat niet eerder hebben gedaan.
Hoewel het voor een JRPG niet al te veel sidequests heeft moet ik zeggen dat deze setting er voor zorgt dat je ze eigenlijk allemaal met veel plezier en zelfs met een glimlach op je gezicht uitvoert, puur en simpel door de grote aantallen toffe karakters die dit spel heeft in een hele relaxte chille omgeving die qua lengte ook uiteindelijk precies goed is. Ja je kan er in ongeveer 50 uur doorheen haasten maar als je graag wilt genieten van de wondere wereld die het spel biedt dan kan je er best het dubbele over doen. In dat opzicht kan ik het ook echt aanraden om je tijd te nemen en de geheimen van het spel te ontrafelen. Je zal je niet snel vervelen in deze wereld.Het was voor mij de eerste keer dat ik echt werd gegrepen door een Yakuza game simpelweg omdat de gameplay my wat meer aansprak (de verhaallijn van iedere Yakuza game is overigens keer op keer indrukwekkend te noemen en een sterke Japanse tegenhanger van GTA te noemen).
Een zeer terechte nummer 5 in mijn lijst.