En een van de beste games van het jaar is ook weer een indie en dat is wel het prachtige zeer emotionele Call of the Sea.
De game is een prachtig liefdesverhaal van een vrouw die op zoek is naar de vermiste expeditie van haar man. Door middel van het oplossen van diverse puzzels kom je echter langzaam maar zeker achter wat er met iedereen is gebeurd. En eerlijk is eerlijk, dit spel speelt zo ontzettend lekker, je krijgt heel erg rustig het verhaal uitgelegd en hoewel je in een paar uur door het spel heen bent moet ik zeggen dat dit misschien wel het meest emotionele spel van het jaar valt te noemen. Aan het einde van het spel zat ik met een brok in mijn keel te kijken ondanks dat het redelijk voorspelbaar werd naar mate het spel vorderde wat er allemaal speelde. Misschien deed dit mij wel het meeste terugdenken aan Siberia 2.
Toegegeven, het spel is niet voor iedereen interessant en ik denk ook niet dat mensen snel het spel zullen oppakken maar het afgelopen jaar was het spel onderdeel van Game Pass (jawel, daar is het weer) en was eigenlijk mijn doel ook om zoveel mogelijk spellen uit te spelen (wat natuurlijk weer niet is gelukt). Dit spel leek op een makkelijk spel om mee te helpen om dit doel te behalen en hoewel dat niet helemaal is gelukt maakte dit spel in januari een dusdanige indruk dat het mij het hele jaar is bijgebleven.
Let op, hieronder is het een gameplay segment van het eerste chapter waardoor je mogelijk wat spoilers kan krijgen als je van plan bent om het te gaan spelen: