Einde van de huisjesmelkers?

De afgelopen weken gaat het in het nieuws naast de verschrikkelijke oorlog in Oekraine en de stikstof crisis om nog iets anders, iets wat je ook wel de “Huisjesmelkers kwestie”.

De overheid heeft namelijk besloten dat vaste contracten voor huren weer de norm worden. En dat is een goede zaak maar laten wij eerst even bespreken wat er op dit moment aan de hand is.

Sinds de financiele crisis (maar kan zelfs al wat langer zijn overigens, ik ben niet heel erg up to date zeg maar over deze kwestie en weet helaas ook niet alles, het is op dit moment meer een spontane collumn) hebben mensen besloten om in plaats van te speculeren op de beurs hun geld meer voor zich te laten werken (en winstgevender te maken) door te investeren in vastgoed (niet helemaal een lekkere zin geloof ik). De woningnood is namelijk in die tijd al redelijk nijpend aan het worden en veel mensen denken in die tijd dat dit een makkelijke manier om redelijk wat geld te verdienen. En dus kopen flink wat mensen vastgoed. Terecht ook want de rente keldert, de prijzen van de huizen kelderen en dat betekent eigenlijk flink wat kansen voor mensen die denken hier flink wat mee te verdienen.

En inderdaad, dit gebeurt ook. Veel mensen kopen voor een prikkie appartementen en huizen en bouwen op die manier hun bescheiden vastgoedrijk. Verschillende pandjes die ze redelijk goedkoop kunnen opknappen en daar dan iets meer dan de sociale huur voor vragen. Iets wat mag, er valt weinig tegen te doen want het mag.
Maar, door de loop van tijd wordt het allemaal wat krapper, minder woningen en minder kamers, de prijzen stijgen. Niet iedereen kan zomaar iets kopen en veel nieuwbouw projecten zijn vaak al snel verkocht. En omdat mensen zeg maar steeds wanhopiger worden voor een eigen woning stijgen de prijzen gestaag. Op een gegeven moment stijgt het zelfs dusdanig dat voor een appartementje van maar 49m2 er zelfs ruim
€ 1250,- wordt gevraagd. En mensen betalen het gewoon. Echter hier zit wel nog een addertje onder het gras. Mensen mogen er namelijk maar een beperkt aantal jaar wonen. Na een paar jaar moet men er weer uit en opzoek naar een ander huis omdat het gewoon wordt geaccepteerd dat men voor huurwoningen tijdelijke contracten geeft op de vrije markt (de meeste woningcorporaties doen hier trouwens niet aan, dit zijn voornamelijk de speculatieve woningeigenaren die hier vooral flink aan willen verdien die dit doen).

Het lijkt bijna ideaal, je weet zeker dat na twee a vijf jaar je woning weer vrij is en je kan er steeds extra aan verdienen bij nieuwe mensen. Maar je schopt mensen zonder schaamte op die manier weer op straat en de overheid was daar een beetje mee klaar, huurders moeten tenslotte zekerheid hebben tegenwoordig vindt men (en terecht). En dus gaat de overheid de huisjesmelkers aanpakken. Het is tijd om de mensen meer zekerheid te geven en dus komt er weer een einde aan de tijdelijke contracten en moeten ze weer (tot woede van de huisjesmelkers) weer vaste contracten worden. Sterker nog, dit gaat ook gelden voor de kamers die te huur staan wilt men.

Wat de overheid betreft komt er dus een einde aan het melken van de huizen en moeten woningen weer betaalbaarder worden en meer zekerheid gaan bieden aan de mensen.
En natuurlijk is de politieke partij BVNL (die voornamelijk aan hun eigen zakken denken) daar zwaar op tegen maar het het is een goede zaak dat mensen meer zekerheid krijgen.

Maar nu komt er een probleem bij. Allereerst, hoewel in eerste instantie misschien wel veel huisjesmelkers stoppen met hun hobby en er flink wat woningen mogelijk weer op de markt zullen komen kan het best zo zijn dat die woningen eigenlijk zelfs duurder worden. Want hoewel de rente hoog is betekent het eigenlijk ook dat er nu heel veel huurwoningen weg gaan vallen. Veel huisjesmelkers zullen namelijk niet meer willen verlengen omdat zij dan definitief vast komen te zitten aan huurders die zij er dan niet meer uit kunnen krijgen waardoor sommige mensen misschien zelfs wel nog wanhopiger gaan worden en de prijzen van huizen dan wel de huren nog duurder gaan worden.

Dus persoonlijk sta ik er nog al dubbel in. Want ik zit comfortabel in mijn eigen koopappartementje en heb hier dus gelukkig geen last van maar aan de andere kant denk ik aan mijn vrienden die wel wanhopig op zoek zijn naar hun eigen plekje, mensen die eindelijk een woning hebben gekregen na al die jaren wachten en nu misschien toch weer hun woning kwijt raken puur omdat de regels buiten hun wens dan wel verwachting veranderen. Waarbij dan weer de huisjesmelker naar voren komen die uiteindelijk ondanks hun gekrijs van “wij bieden een dienst aan die hard nodig is” toch blijkt te draaien om hun eigen zakken. Het zijn uiteindelijk mensen die in eerste instantie eigenlijk alleen aan hun eigen portemonnee denken. Hoe nobel ze ook denken te zijn, uiteindelijk denken zij alleen maar aan hun eigen portemonnee. Het draait ze niet om de mensen die er wonen, het gaat er voor hun meer om hoe veel zij uit je zak kunnen kloppen. Iets wat overigens meerdere keren bij de VVE is aangetoond bij het complex waar ik woon. Zum Kotsen.